30 Mayıs 2011 Pazartesi

Nasılsın? İyimisin?

Karşıyakada sahil boyunca yürümek.Sonra vapura binmek.Yüzünü ısıtan akşam güneşi eşliğinde İzmir'in serinliğini hissetmek...

Hayatı yine yanlış bir adımla yarım bıraktım.Herşeyi elime yüzüme bulaştırdım.Kötü bir sabaha uyanmanın ardından gelen konuşma ve deli baş ağrısı.Susmak bilmeyen telefon konuşmaları."İyimisin?Nasıl oldun?"Sonra sabaha kadar içmek.En sonunda da sızmak.Ve Sabaha karşı uyanıp uyuyamamak...Akşam üzeri yapılan sahil yürüyüşü.Vapur telaşı.Denizi izlemek.Gün batımındaki güneşin denizle birleşmesine hayran olmak.O an o güneşle yok olup gitmeyi istemek.Vapurla deniz aşırı gitmek ve kaybolmak.Herşeyden herkesten biraz uzaklaşmak.Belki kendimden de.Ama insan yapamıyor işte.Kendinden uzaklaşamıyor...

Ve kendime bir ben daha eklendi...Öle ki artık ben bile kendimi tanıyamıyorum . . .