19 Mart 2011 Cumartesi

ümitsiz vaka

Birşeyler var beni rahatsız eden.Sadece hayata boş bir gülümsemeyle bakmamı sağlayan.Daha kendi içimde çözemediğim.Neden niçin sormayın ben de bilmiyorum.Kaçıp gitme isteği sadece.Yalnız kalma isteği.Sadece ben olma isteği.

İçime dolan yaşanmışlıklarım ,hayal kırıklıklarım ,özlemlerim ,üzüntülerim ,gözyaşlarım ,pişmalıklarım ...Evet belkide en çok pişmanlıklarım.Her aklıma geldiğinde mideme yumruk yemiş hissi uyandıran beni geçmişe kolumdan çeke çeke sürüyen pişmanlıklarım.Hep benimle olacak farkındayım.Son nefes derler ya hani işte o ana kadar aklımdan çıkmayacak tek soru." Acaba nasıl olurdu ? " İnsanın omzuna nasılda binermiş böyla bir yük...

Korkuyorum.Sadece korkuyorum.Hatalarımı tekrarlamaktan.Üzmekten,sabırsızlığımdan korkuyorum.

Şu an öyle bir noktadayım ki.Durdum ilerlemiyorum Adım atmıyorum.Bakıyorum.Hayat nasılda ben tutamadan akıp gidiyor izliyorum... Ve delice kıskanıyorum ! ! !

1 yorum:

  1. sakın ! tekrarlayacağın şeyler neden hataların olsun ? niye hata yapma korkusuyla belki mükemmel olacak şeyleri harcayasın ?

    yorulma, korkma, git üstüne. daha önce üzüldün zaten daha fazla üzülemezdin değil mi ?

    en azından "denedim de yapamadım" dersin. hiç denemeyip pişmanlık duymak çooook çok daha kötü inan ki.

    YanıtlaSil